Przez problemy, z którymi się od jakiegoś czasu borykam bardzo źle śpię, przez co rano byłam trochę zmęczona, powiedziałabym trzepnięta, jak po dużej dawce alkoholu. Po około 30 kilometrach jazdy wywaliłam się na zakręcie co mnie obudziło. Dzięki wsparciu innych uczestników i widzów kontynuowałam walkę ze sobą. Jak zobaczyłam napis "no hay dolor", ból nie istnieje, zaczęłam się śmiać, bo normalnie jedyna rzecz, która nas spowalnia albo zatrzymuje to nasza głowa.

Chciałam zatrzyma stravę, ale okazało się że podczas upadku prawdopodobnie wypadł mi telefon. Przebrałam się i wraz z organizatorami pojechaliśmy do Periany na poszukiwania, ale zguby nie było. Wróciliśmy do Alfarnate, gdzie czekały na nasz różne szynki i paella, które smakowały jeszcze lepiej po 4 godzinach słodkich izotoników i żeli. Bardzo dziękuję organizatorom i mężowi, który zawsze mi powtarza: "jak chcesz, to możesz".

W drodze powrotnej do domu udało się znaleźć telefon, który leżał już poza drogą, w rowie. Teraz muszę tylko wyleczyć przypalenia, bo tak zwykle kończą się upadki na szosie. Wszystko dobre co się dobrze kończy :)